Баъзе далелҳо дар бораи психология
Аз ҷиҳати равонӣ, надоштани хоҳиши сӯҳбат бо шахсе, ки ба дилатон наздиктар аст, ки бо ӯ дар қуллаи хушбахтии худ будед, аз он шаҳодат медиҳад, ки муносибататон ба дараҷаи харобшавӣ расидааст.
Вақте ки шумо бо шахс сӯҳбат мекунед ва мушоҳида мекунед, ки ӯ ангуштонашро мемолад ё ба ҳам мепайвандад, ӯ нороҳат аст, ё муташанниҷ аст ва ин ҳаракатро барои тасаллӣ дар психология худ ламс меноманд.
Ҳисси доимии гунаҳкорӣ, пушаймонӣ ва маломати худ барои хатогиҳо яке аз вижагиҳои шахсияти ҳассос ва далели мавҷудияти виҷдони зинда аст, аммо фаровонии он аксаран боиси афсурдагӣ мегардад.
Зарари танҳоӣ на танҳо равонӣ, балки ҷисмонӣ низ дорад, зеро он ба сатҳи фишори хун ва мушакҳои дил таъсири зиёд мерасонад.
Аз ҷиҳати равонӣ баъзеҳо ғамгинӣ ва расму оинҳои онро пазмон мешаванд, аз ин рӯ, агар муддати тӯлонӣ бидуни андӯҳ бигзарад, бо суруду ашк мушкил эҷод мекунанд, то дар фазои ғамгинӣ зиндагӣ кунанд.
Аз чихати психологй набу-дани шумо то чй андоза ба шахе дилбастагии шумо ва ё тасалло-ти бузургеро, ки дар набудани у ба даст меоред, ошкор мекунад.Бинобар ин, набудани хиссиётро бо тамоми самимият баён мекунад.
Аз ҷиҳати равонӣ шахсе, ки ба ҳар кас дар ҳалли мушкилоташ кумак мекунад, ғами онҳоро сабук мекунад, дар заъфи онҳо дастгирӣ мекунад, аксар вақт худро қавӣ тасаввур мекунад, бинобар ин ӯро танҳо мегузоранд, то бо мушкилот ва дардҳояш рӯ ба рӯ шаванд.
Аз нигоҳи равонӣ беҳтарин роҳи пирӯзӣ дар ҳама гуна баҳс оҳиста-оҳиста ва бо овози паст гуфтан аст ва ин усул ба шумо кӯмак мекунад, ки рақибатонро хашмгин ва таҳрик диҳед, ки дар рафти баҳс қариб пурра бартарият пайдо мекунед.
Ва шумо дар саломатӣ ва некӯаҳволии пайравони азизи мо ҳастед
